مجموعه فرهنگی امام صادق (ع) نهادیست مردمی. این مجموعه در سال ۱۳۶۴ شمسی، با ارشادات و راهنمایی های استاد علامه محمدرضا حکیمی و با اشراف و سرپرستی حجت‌الاسلام سید علی محمد حیدری، و با کوشش تنی چند از روحانیون ،پزشکان و پیشه وران تاسیس گردید. نهاد فوق مشتمل بر واحد های متعدّد فرهنگی، اجتماعی، کتابخانه، […]

مجلس سوگ علامه محمدرضا حکیمی طاب ثراه و اقامه نماز لیله الدفن از سوی مجموعه امام صادق(ع) در بیت الزهرای میبد

نویسنده: زهرا انصاری
ارسال شده در تاریخ ۳ شهریور ۱۴۰۰

در اولین شام درگذشت فیلسوف عدالت و مرزبان توحید، علامه محمدرضا حکیمی طاب ثراه مجلس سوگی همراه با اقامه نماز لیله الدفن از سوی مجموعه فرهنگی امام صادق(ع) میبد در بیت الزهرای بشنیغان با حضور جمعیتی از مؤمنین برگزار گردید. در این مراسم حجت الاسلام شیخ محمود امامی به تجلیل از شخصیت و آثار استاد حکیمی پرداخت و حاضران با استماع آیات کلام الله  و قرائت فاتحه از مقام بلند استاد حکیمی و تلاش های وی در جهت گسترش معارف اهل بیت علیهم السلام و رنج و کوشش پیوسته ایشان در سالیان عمر خود در جهت پالایش اندیشه های شیعی و ناب سازی معارف وحیانی را پاس داشته و به آن شخصیت بزرگ ادای احترام کردند.

لازم به ذکر است که جلسات ترحیم دیگری در جهت تکریم شخصیت و آثار و مقام علمی و معنوی استاد حکیمی در استان یزد متعاقبا اعلام و برگزار خواهد گردید.

تصاویری از مجلس لیله الدفن استاد علامه حکیمی در بیت الزهرای شهر میبد

 

IMG_20210825_021436_427 IMG_20210825_021446_191 IMG_20210825_021441_408

Print Friendly

یک نظر برای این مطلب

  1. گزارش جلسه یادبود علامه حکیمی- از قلم دوست خوب پژوهشگر سرکار خانم حمیده رحیمی (بدون دخل و تصرف) شامگاه دیشب- مسجد بیت الزهرا میبد
    [۸/۲۵،‏ ۱۰:۰۶] رحیمی: اِنّا للّه و انا الیه راجعون
    در پی آسمانی شدن روح بلند مرزبانِ توحید، متفکرِ اندیشمند استاد علامه محمد رضا حکیمی رضوان الله تعالی علیه، دیشب مجلس یادبودی به مناسبت درگذشت این عالم ربّانی از طرف مجموعه فرهنگی امام صادق (ع) میبد، در بیت الزهرا بشنیغان برگزار گردید.
    پس از نماز مغرب و عشاء و نماز لیله الدفن به امامت حاج شیخ محمود امامی، ایشان این جلسه را با طلب فاتحه و اخلاص و سه صلوات برای روح پرفتوح آن عالم متاله، آغاز نمودند و در ادامه دلایل و لزوم برگزاری یادبود علامه حکیمی را چنین بیان کردند.
    افتخار شاگردی در محضر استاد از سال ۶۰ برای آیت الله امامی و برخی از روحانیون شهیر میبد، بعلاوه اینکه ایشان مدتها سالی یک مرتبه و هر مرتبه چند ماه در میبد سکونت داشته اند و حتی یکی از کتابهایشان را در این شهر نوشته اند و در ضمن پدر استاد حکیمی اصالتاً اهل یزد بوده اند.
    هر چند عالمان بزرگوار زیادی هستند که منشا آثار و برکاتی هستند و قابل تحسین هستند، ولی برخی خصوصیات علامه حکیمی بی نظیر یا کم نظیر است. در ادامه شیخ محمود امامی خصوصیات نمونه و بی نظیر علامه حکیمی را چنین برشمردند:
    ۱٫ایشان یکی از اساتید بزرگ حوزه علمیه مشهد بودند و ضمناً به مدت ۲۰ سال تحت تربیت و از شاگردان بارز و زبده اساتیدی چون آیت الله العظمی میلانی و آیت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی و اساتید بزرگ دیگری بوده اند. اساتیدی که نه تنها اهل علم، بلکه اهل معنا نیز بوده اند.
    ۲٫ استاد حکیمی تمام عمر خویش با علم و کتاب و نوشتن و پخش و نشر معارف دین سر و کار داشته اند.
    ایشان در کتاب “شیخ آقابزرگ تهرانی” که قبل از انقلاب تألیف نمودند تعداد کتابهای مورد مطالعه خویش را بالغ بر ۲۵۰۰۰ کتاب ذکر کرده اند. ایشان در سفری به میبد در سال ۶۱ فرمودند که حالا بالغ بر ۵۰۰۰۰ کتاب خوانده ام.
    تالیفات ایشان بیش از ۴۰ عنوان کتاب است که این تعداد به غیر از موارد تصحیح و ویراستاری و … است.
    ۳٫ علامه حکیمی در نوشتن، صاحب سبک خاصی بوده اند. سبکی که کار هر کسی نیست. ویراستاری کتابهای ایشان بر عهده خودشان بوده و حتی در چاپخانه حاضر می شدند و حتی کارهای طراحی جلد و صفحه آرایی کتابهایشان را خودشان انجام می داده اند.
    در سرودن شعر فارسی و عربی نیز متبحر بوده اند.
    و اشعارشان دارای مضامین والاست.
    ۴٫ تمام نوشته های ایشان در جهت دفاع از تشیع و ائمه (ع) و بیان معارف اهل بیت به بهترین زبان و بهترین بیان بوده است.
    یکی از تالیفات ایشان مجموعه گران سنگ الحیات است که حاوی احادیث و روایاتی از پیامبر (ص) و ائمه طاهرین (ع) است و ۴ جلد از آن در باب مسائل اقتصادی است و راهنمایی برای زندگی است.
    ۵٫ خصوصیت بارز دیگر استاد، توجه ایشان به امام عصر (عج) و اصرار به دیگران بر این توجه بود تا جایی که بیشتر آثار ایشان با “السلام علی المهدی” آغاز می شود.
    ۶٫ علامه حکیمی در معارف دینی به دو چیز بسیار اهمیت می داد. یکی رفع فقر و محرومیت از خلق الله. از حرفهای ایشان این بود که تا وقتی در جامعه مسلمان فقر و محرومیت وجود دارد بدانید که هنوز اسلام کامل پیاده نشده است.
    بر اساس همین اعتقاد زندگی ایشان بسیار ساده بود. تا آخر عمر در خانه ای اجاره ای و در زیرزمین زندگی می کرد. فرش زیر پایش روفرشی یزدی بود.
    مورد دوم عدالت. که اصل و اساس دین اسلام را برپایی قسط و عدل در جامعه می دانستند.
    استاد اصلا اهل مصاحبه های تلویزیونی و … نبودند و حتی از دریافت جایزه فارابی انصراف دادند.
    به اعتبار حق بزرگی که این عالم بزرگوار بر ما دارد این مجلس را به یادبود ایشان برگزار کردیم و امیدواریم خداوند متعال روحشان را با حضرت رضا (ع) محشور گرداند و همچنین عالمانی که اهل علم اند و وجودشان چون چراغی نورافشانی می کند، حفظ و امثال ایشان را بیشتر نماید.

یک نظر بگذارید