مجموعه فرهنگی امام صادق (ع) نهادیست مردمی. این مجموعه در سال ۱۳۶۴ شمسی، با ارشادات و راهنمایی های استاد علامه محمدرضا حکیمی و با اشراف و سرپرستی حجت‌الاسلام سید علی محمد حیدری، و با کوشش تنی چند از روحانیون ،پزشکان و پیشه وران تاسیس گردید. نهاد فوق مشتمل بر واحد های متعدّد فرهنگی، اجتماعی، کتابخانه، […]

از ماست که بر ماست… (اشاراتی ازسخنرانی دکتر رنانی)

نویسنده: فاطمه حیدریه
ارسال شده در تاریخ ۲۲ آبان ۱۳۹۵

نوشته زیر، نه گزارش است، و نه برداشت درست و درمانی..بلکه تنها یادداشت کوتاهی است از سخنرانی دکتر رنانی…سیاه مشقی است از شنیده ای زیبا.
بر خلاف نامناسب بودن زمان تشکیل جلسه اما،بحث آنقدر جذاب، دلنشین و آرام بود؛ که اگر دو برابر این زمان هم دیر تر میشد؛ می ارزید…
چهره اش خسته بنظر می رسید، و پلک هایش کمی سنگین، اما در بند تعهدی بود که بر گردنش…
قبل از اینکه وارد بحث شود؛ دوستی پشت تریبون ایشان را برای حاضران معرفی می کرد و من که هشیاری ام گل کرده بود؛ در طول زمان معارفه به موهای مجعد و آرایش گرفته اش نگاه میکردم…میشد حدس زد که اندیشه هایش نیز سیستمی ریز و پر از راز و رمز و معنا دارد و به خوبی از خطوط چهره و نفوذ چشم ها پیدا بود که بسیاردان است و تیز فهم و خود ساخته.
با خواندن ابیات مشهوری از مثنوی که مضمونش ادب است، وارد کلام شد..
راستی، انسان های مؤدب چیزی شبیه به یک درختند؛ هر چه پر بار تر، سر به زیرتر و افتاده تر!
و چه قدر تاسف می خورد؛ از مسائلی که پس از ۱۱۰ سال مکیدن عصاره خلقت، هنوز به آن گرفتاریم….
( دعوا، تصادف، قتل، خودکشی، پرونده های دادگستری، فرار، خیانت….)
یادم هست که در اولین سخنرانیشان، اشاره به ادعای پادشاهی داشت؛ که در دیدار با رییس جمهور وقت یکی از کشورها، قول پیشرفت و توسعه برابر در اقتصاد، به آنها داده بود…و پاسخ آن رییس چمهور:
کشوری که هنوز، برای گل و چمن کاری خیابان هایش از نرده استفاده میکند؛ به آسانی و به این زودی ها توسعه پذیر….
جالب است؛ که پس از گذشت سالها از این وعده، نه تنها نرده ها حذف نشد، که به دیوار خانه ها هم سرایت کرد و دست انداز هایی که مثل دمل، هر روز از وسط خیابانی سر می زند!
-یک جای کار اشکال دارد!؟
خلق و خوی ما هنوز از جنس دهه ۶۰ است….!
و ما به خیال تغییر حکومت و رسیدن به توسعه، دست به انقلاب می زنیم. غافل از اینکه فرد بعدی هم یکی از ماست…!
-چرا نفر بعد هم، به محض نشستن بر مسند، دیکتاتور می شود؟!
-ما بیماریم….!
“اختلال ارتباطی”بیماری اولیه
“دیکتاتوری”بیماری ثانویه
– بذر توانمندی ارتباط و گفتمان، از کودکی در خانواده و بدست مادران کاشته می شود…
اختلال ارتباطی و سپس دیکتاتوری، نتیجه فقدان گفتگوست.
گفتگو، فقط گفتن و شنیدن نیست؛ یک گفتگوی موفق و جدی چند ویژگی دارد:
-توانایی گوش دادن
-توانایی صبر
-توانایی تعلیق
-توانایی تاخیر در جواب
-توانایی نقد عقلانی و اخلاقی
-توانایی پذیرش نقد
-توانایی پذیرش دیگران با تفاوت هایشان…
و مهم این نیست که چه کاری انجام دهیم؛ درستش این است که کاری انجام ندهیم (که باعث سقوطمان شود…)
خلقت ما شبیه قالب یخی است که هنر ما، حفظ کردن خودمان از آب شدن است…
وی در ادامه مبحث خود افزود،بذر گفتگوی فعال دو لبه دارد:
-خوب گوش دادن
-صبر(فعال)
جلسه، همچون عقربه های ساعت، آرام و منظم می گذشت، بدون آنکه کسی عجله ای داشته باشد،و یا خسته….
تمام حرف های سخنران، ساده و متین بود (سهل ممتنع)…
که در پایان حتی برای یک نفر هم سؤالی نبود….!!!
صدای کف زدن حاضران تا ترک کردن جایگاه سخنرانی توسط دکتر همچنان به گوش می رسید….
و هنوز بر جای خود در سالن ننشسته بود؛ که گویا چیزی یادش آمده باشد؛ به سرعت به جایگاه برگشت….
اما میکروفن خاموش بود و نیمی از حاضران در حال ترک کردن سالن…

 

دریافت فایل صوتی سخنرانی در آدرس کانال مجموعه؛

مجموعه فرهنگی امام صادق(ع) میبد
کانال تلگرامی اطلاع رسانی برنامه ها، بخش ها و فعالیت های فرهنگی- علمی مجموعه فرهنگی امام صادق(ع) میبد
https://telegram.me/sheshom_saite

Print Friendly

یک نظر برای این مطلب

  1. ممنون از سایت فوق العادتون

یک نظر بگذارید