گام هایی بر ساحل خورشید (۱)

این مقاله، بخش اول از نوشتاری است در بررسی مضامین شعر استاد علامه محمد رضا حکیمی با عنوان «ساحل خورشید» که در نیمۀ دوم سال ۱۳۹۰ برای اولین بار به چاپ رسید و در نمایشگاه کتاب امسال عرضه گردید. این بخش را از آن رو که به مضمون توحید و عدل در شعر استاد حکیمی پرداخته و با نام و راه امام علی(ع) آمیخته است در شامِ زاد روز آن بزرگ مرد، هدیۀ دوستان فرهیخته و عدالت اندیش می کنم.
مضمون شعرها همیشه آینۀ نمایش احساسات و باورهای شاعران است. تفکر یک شاعر خوب، یا -درست تر بنویسیم- شعر یک متفکر شاعر، مانند خونی است که در رگ تاک جریان دارد؛ در واژه واژۀ شعر می چرخد و شور و نشاط و سرزندگی می آفریند. بر این پایه، پرداختن به مضامین شعری در شناسایی جایگاه شاعران اهمیت دیگری دارد. باید ابتدا در شعر، مضمون های بنیادین، نو و بدیع را جستجو کرد و سخنان راه گشا را سراغ گرفت و تنها مسحور زیبایی و آرایه های لفظی نگشت.